3e dag

Goedemiddag voor jullie,

Vandaag vertrekken we uit Las Vegas... jammer want we hebben nog niet alles gezien. We hebben geen gokautomaat aangeraakt, geen alcohol gedronken hmmm geen Las Vegas toeristen eigenlijk. Las Vegas is in 1 woord: OVERWELDIGEND! Het voldoet aan de verwachtingen die we hebben van de stad. Het is groot, het is mooi, het is gezellig, het is druk. Vooral druk, qua mensen en verkeer! Las Vegas misschien tot ooit ziens...
En jullie weten het he: what happend in Vegas, stays in Vegas.

We vertrekken om 08:00 uur richting de Grand canyon. Het is een lange rit, waarin we hele saaie stukken snelweg en hele mooie stukken snelweg zien. Onderweg reden we langs de Hooverdam. Even gestopt om foto's te maken en weer door rijden. Hoe dichterbij we bij de Grand canyon komen hoe slechter het weer wordt. Aangekomen bij het park, betalen we $30 entree. Het entreebewijs is 7 dagen geldig.
We rijden meteen door naar desert view. Ik had gelezen dat dit het mooiste uitkijkpunt is. Waar ik even overheen had gelezen is dat het 32 km verder ligt... We zaten al uren in de auto dus waren het wel zat. Onderweg gaat het regenen, echt heel hard regenen. Neeeee niet vandaag, niet nu!! Okee even later stopt het. Mooi! Heel fijn, ik word weer blij. Uhm wacht even, nu rijden we de mist in. Echt hele dichte mist. We zien alleen de auto voor ons en verder niets. Nou!! IK WIL DE FUCKING GRAND CANYON ZIEN! Zonder regen en mist. Aangekomen bij desert view is er nog steeds mist. Het is er ook koud. Koffer open en wat warms aantrekken. Laatste stukje lopen en dan zijn we er. Er staan fotoborden met wat je ziet als je de Grand canyon in kijkt. Zoals jullie op de foto zien, zien we.... helemaal niks. Alleen maar mist. Jeetje wat een domper. Ik roep: zonde van onze tijd, zonde van die $30, we hadden beter deze dag in Las Vegas kunnen spenderen. Mike probeert me op te beuren en zegt: entreekaart is 7 dagen geldig, dan rijden we morgen toch terug. Ik ben nog somber. Het hotel ligt hiervandaan nog eens 1,5 uur rijden. Dat betekend morgen weer 1,5 uur terug rijden en dan naar de volgende stad die weer 6 uur verder ligt... Als het moet, dan moet het maar. Wat is nou 1,5 uur rijden over een heel mensen leven? Ik probeer positief te blijven. Ik was tenslotte degene die naar de Grand canyon wilde. We stappen in de auto en rijden terug. Onderweg rijden we langs meerdere uitkijkpunten. De mist trekt weg!! Yeah. We stappen uit en worden beloond. Het is werkelijk adembenemend. Zo mooi. We maken veel foto's, maar geloof me... de foto's halen het niet bij de werkelijkheid. Dit had ik niet willen missen.
Ik zeg tegen Mike: Schat ik word hier helemaal vrolijk van, was net een beetje somber. Waarop Mike antwoordt: het mag geen naam hebben. Hahaha. We lopen langs verschillende uitkijkpunten en ze zijn allemaal even mooi. Binnen een half uur is het slechte weer terug en wordt alles mistig. Tijd om in de auto te stappen en wat te gaan eten. We rijden het park uit en hier staan allemaal eettentjes. We kiezen voor Wendy's . Hoe grappig is dit? Soort van McDonald's is het met pipi langkous.
Na het eten snel naar het hotel/motel: Mountain View Inn. Deze heb ik vanmorgen tijdens het ontbijt geboekt en kost $38 per nacht. Om 19:00 uur komen we er aan. Het is er simpel, maar heeft alles wat we nodig hebben: een douche en bed!